Overgenomen van de website H. Hoofd van Jezus: Zetel van de Goddelijke Wijsheid: T. Higginson
Teresa Helena Higginson 1844 – 1905
Van 1844 tot 1905 heeft er in Engeland een ongemeen deugdzame en door God bijzonder bevoorrechte vrouw geleefd, Teresa Helena Higginson, een eenvoudige onderwijzeres aan armenscholen. Zodanig waren haar deugd en haar vroomheid, zo opvallend de buitengewone verschijnselen in haar leven, dat al spoedig na haar dood door de kerkelijke overheid er een officieel onderzoek naar werd ingesteld.
Haar bijzondere roeping
Is een mens door God bevoorrecht, dan heeft hij een aparte roeping te vervullen. Zo was ook deze uitverkoren vrouw door de Zaligmaker geroepen om aan de wereld zijn wens bekend te maken, dat zijn Heilig Hoofd zou worden vereerd als zetel van zijn goddelijke wijsheid. En tot haar dood toe heeft Hij haar niet meer met rust gelaten. Gedurig herinnerde Hij haar aan zijn onlesbaar verlangen, dat aan deze wens toch zou voldaan worden. Hij bedelde als het ware bij haar, dat ze er haar uiterste best voor zou doen. Ze voelde zich ongeschikt voor die taak en verzocht Jezus herhaaldelijk een ander daartoe uit te kiezen. Ze was ook ongeschikt! Maar God zoekt juist voor zijn werk onbruikbare werktuigen om duidelijk te doen uitkomen, dat wat die mensen verkondigen, niet door hen zelf kan zijn verzonnen, maar van goddelijke oorsprong moet wezen.
De devotie en haar verspreiding
Teresa Helena heeft haar taak volbracht. De devotie heeft ze bekend gemaakt. Maar voor de verspreiding is het nu de tijd. Weer een nieuwe devotie, zal menigeen denken, er zijn er al zo vele! ln wezen is de devotie voor Jezus’ Heilig Hoofd niet nieuw. Al in de stal van Betlehem hebben Maria en Jozef er vol bewondering naar gekeken en er de oneindige Godheid in aanbeden. Het Heilig Hoofd is bij uitstek een bron van zegeningen geweest. Door de liefde die uit Jezus’ ogen sprak, door het aanhoren van alle klachten, door de goedheid en wijsheid van zijn mond. Op zijn aanschijn lag zijn majesteit, stond een indruk van zijn godheid te lezen. Aan Veronica gaf Hij zelf uit dankbaarheid een afbeelding van zijn gelaat. Met een nieuw wonder bewaarde Hij ook zelf de trekken van zijn Heilig Aanschijn in het lijnwaad, waarin Hij begraven was. En openlijk wordt de lijkwade in de kerk vereerd, terwijl ontelbare reproducties ervan over heel de wereld verspreid zijn. ln hoeveel kerken vindt men niet een of andere voorstelling van het Heilig Hoofd? De devotie van het Heilig Aanschijn is natuurlijk een devotie van het Heilig Hoofd. En om die te verspreiden heeft Christus zich aan de heilige Karmelietes van Tours, Marie de St. Pierre, bediend. En met dit doel zijn ook de talloze wonderen in het huis van de “heilige man van Tours”, M. Dupont, gebeurd. Hieruit is voortgekomen de aartsbroederschap van het Heilig Aanschijn, over heel de wereld verspreid. En van dat Heilig Aanschijn ziet men dan ook bijna in alle kerken van Frankrijk een afbeelding hangen, terwijl er meerdere openbare kapellen aan zijn toegewijd. Belangstelling voor Jezus’ Heilig Hoofd is dus niet als iets nieuws te beschouwen.
Evenmin zal men het iets ongehoords kunnen noemen, dat we aan Jezus’ goddelijke wijsheid worden herinnerd. Dat heeft de Verlosser, teneinde zijn zending te vervullen, zelf al herhaaldelijk gedaan: Hij noemde zich het “Licht van de wereld”, Hij zond zijn apostelen uit om overal zijn opvattingen te gaan verkondigen en vorderde van heel de mensheid uit alle eeuwen, dat men naar de apostelen zou luisteren. Onze goede Herder is Hij door zijn wijsheid; door zijn wijsheid ook is Hij de enige Koning, in staat de wereld te besturen. Evangelieverkondiging of godsdienstonderricht is niet denkbaar zonder dat de volle nadruk wordt gelegd op Jezus’ wijsheid, in tegenstelling met die van anderen. Wie zich door Jezus laat leiden gaat veilig in elk opzicht. Wie dit niet doet, loopt verloren. Heel de wereld geeft er in onze dagen een overtuigend bewijs van! Een gewichtige waarschuwing ligt er uitgedrukt in de toewijding van de beroemde hoofdkerk te Constantinopel aan de goddelijke wijsheid.
Geen christenmens die niet van zijn jeugd af vertrouwd is met de gedachte, dat hij zich op de wijsheid van de God-Mens kan verlaten en die moet volgen.
Nieuw is in deze devotie alleen, dat hierbij het Heilig Hoofd van de Zaligmaker niet wordt beschouwd op zichzelf (zoals we zijn handen en voeten vereren) maar vooral als centrum, als zetel van zijn wijsheid, terwijl we bij de devotie van het Heilig Aanschijn vooral worden herinnerd aan de vernederingen, door de Verlosser daarin ondergaan.
Een devotie voor deze tijd
Waarom zou Christus in onze dagen deze devotie zo aanprijzen? Het is duidelijk. Heel de wereld is in de grootste wanorde geraakt en geen menselijke machten zijn in staat dit te verhelpen. En heel die wanorde is ontstaan doordat men is afgeweken van Jezus’ wijsheid en het gezag van zijn Kerk niet meer telt. Er is slechts één middel om tot een oplossing van de grote moeilijkheden te komen: terugkeer tot Christus en zijn Kerk. Zolang het Licht van de wereld niet wordt erkend en benut, blijft men in het duister tasten.
Toen de devotie van het Heilig Hart door Christus werd gevraagd, was de wereld tengevolge van protestantisme en jansenisme verkoeld, maar het geloof had men toch niet geheel verloren. Men wist nog wel vanwaar heil was te verwachten. Nu is dat anders. De wereld is zonder geloof en zonder uitzicht; men weet niet naar welke kant te kijken. De christenen moeten weer leren, niet op menselijke uitvindselen, maar op Jezus’ wijsheid te steunen, en hun voorbeeld moet anderen de weg wijzen. Bij Hem alleen is hulp te vinden! En Hij verlangt ons te helpen. Daarom dringt Hij er zo op aan, dat we in zijn wijsheid vertrouwen zullen stellen en denken aan zijn Heilig Hoofd.
Voor zijn Heilig Hoofd als zetel van zijn wijsheid wenst Hij ook een openbare cultus van heel de Kerk. Zelf stelde Hij de dag al vast, waarop het feest ervan moest gevierd worden: de octaafdag namelijk van het Heilig Hartfeest.
En Hij deed de belofte: “Ieder die zal meehelpen, om deze devotie te verspreiden, zal duizendvoudig gezegend worden. Wee echter degene, die ze verwerpt of die in dit opzicht mijn verlangen tegenwerkt.” Meer nog! De stellige verzekering gaf de Zaligmaker aan Teresa Helena Higginson, dat aan zijn verlangen in werkelijkheid zou voldaan worden. De devotie zal worden ingevoerd!
Het begin ervan is al zichtbaar. Twee kloosters werden reeds in Engeland aan Jezus’ Heilig Hoofd als zetel van zijn goddelijke wijsheid toegewijd, één in Frankrijk. Laten we zoveel als in ons vermogen ligt meehelpen deze devotie te verspreiden.
Uit; brochure van de uitgeverij Hovine (zonder jaartal) – Bron
Luister en geef gehoor 